امید دل

تو که می دانی امید دل زار منی

نقطه قوت قلب و دل بیمار منی

من الفبای محبت ز تو آموخته ام

همنشین الف قامت   و پرگارمنی

یاد آن روز که از حلقه زلفت چیدم

دو سه تا بوسه خوش بوی که گلنار منی

تا ابد مهر تو اندوخته جانم شد

چه بدانی و ندانی بدان یار منی

چه کنم عشق مرا همنفس دریا کرد

موج غم می برد از قلب که غمخوار منی

عشقت آمد و خوش آمد که مرا سامان داد

یادگار نفس قدسی دادار منی

صبح با یاد تو  و خاطره ها برخیزم

قطره اشک ملیح و تن تبدار منی

" وامق " از چشمه مهرت شده سیراب ولی

تشنه ماه تو باشد که دلدار منی